
Meer over Michiel

IK HOU ER VAN DIRECT DE DIEPTE IN TE GAAN.
- En die diepte heeft alles te maken met lesgeven in meditatie, uit Tibet klinkt er een waarschuwing: ‘De geheime leer kun je luidkeels verkondigen op het marktplein en niemand zal het horen’. Met passie geef ik mijn ervaringen door dat is nu eenmaal een natuurwet. Simpele oefeningen zoals ‘let op wat ik voel in mijn lichaam’. Dat was niet moeilijk voor een introverte Michiel maar op die basis werd alles anders. De beoefening van natuurlijke meditatie gebeurd tijdens actief bezig zijn en ook in relaxte diepe ontspanning.
WE ZIJN ALTIJD AL VERLICHT MAAR KIJKEN ER OVERHEEN.
- Het zien, ervaren en begrijpen van verlichting werd voor mij rondom 1995 het belangrijkste wat me is overkomen. Een geschenk na 6 jaren Tibetaanse Dzogchen beoefeningen, al was dat geen garantie. Die 6 jaren waren verdeeld in drie blokken na lichaamsbewustzijn, kwam de focus te liggen op gedachtes en met name op de stiltes tussen twee woorden of zinnen. Die stille pauze’s bleken verlengt te kunnen worden. Die stilte is nog steeds geen verlicht bewust zijn, dat werd stap drie ‘laat nu alle focus los en verblijf in dat zelfde stille bewustzijn ervaren wat spontaan ontstaat’. Het hele pallet waarin het leven zich zichtbaar maakt is daar te vinden, per slot is wat in bewustzijn verschijnt het enige wat je ooit ervaren hebt en ooit zal ervaren. Natuurlijke meditatie is stap drie ‘een open mind dat gewaar is van de werkelijkheid’.
VERLICHT BEWUST IS ‘T GESCHENK, NIET NA MAAR TIJDENS BEOEFENING.
- Het ervaren van verlicht bewustzijn, kan aangewezen worden door een ander persoon en als je de aanwijzing volgt en ’t ontdekt als je ervaring, dan herken je het enorme verschil tussen onbewust en bewust verlicht zijn. Tijdens onbewust zijn ben je wakker maar toch ook onbewust dromend in de wereld van je gedachten. Tijdens bewust aanwezig zijn, ben je helder liefdevol bewust en kun je alleen maar schoonheid zien. ‘Kwaad’ bestaat niet meer, niet in mensen en niet in de wereld, ‘kwaad’ herken je dan als oordelen van het onware denken. Het is een illusie over de enorme hoeveelheid pijnen die wél werkelijkheid zijn. Verlicht bewust is herkenbaar in iedereen, het is heel gewoon maar meestal nog onbewust gebleven.
- Ik noem nu kort twee andere voorbeelden van hoe verlicht bewustzijn onverwacht kan binnen vallen: mijn geliefde lerares Byron Katie kreeg dat geschenk na decennia ellende toen er een kakkerlak over haar voet kroop, mijn broer Jacob voelde het tijdens zijn wachten, op de grens van dood die niet kwam. Sinds die ervaring is hun leven in een totaal ander licht komen te staan.
JE ZAL ER MAAR VERSLAAFD AAN RAKEN.
- Ik kwam in een studie groep die Lopon Tenzin Namdak, de hoofdleraar van de Bon-religie uit Tibet, elk jaar naar Nederland haalde. Zijn Dzogchen uitleg over de natuurlijke staat van zijn, bracht ineens mijn denken in balans met mijn 6 jaren opgebouwde ervaring. Begrip is sindsdien een pijler tijdens mijn lessen in Zien, Ervaren en Begrijpen. Na Tenzin Namdak kwam Byron Katie, eindeloos heb ik haar cassette bandjes beluisterd en ben naar haar bijeenkomsten gegaan, ze leerde me (net als de Lopon) dat geen enkele gedachte inhoudelijk waar is. Het enige wat waar is, is het feit dat die gedachte verschijnt in bewustzijn. Eckhart Tolle zijn boeken ‘De kracht van het nu’ en ‘Een nieuwe aarde’ was een volgende verslaving. Op dit moment wordt ik geraakt door de droomleraar Robert Moss. Wat we in de nacht meemaken tijdens dromen is letterlijk een tweede leven naast de dag ervaringen, en wat je ervaart dat ben je.
ERVARINGEN ZIJN ECHT ‘MICHIEL’ IS EEN ONWARE GEDACHTE.
- Op de camping in 2015 werd het boek ‘Rusten aan de Bron’ geboren. Niet uit mij maar uit de collectieve wijsheid van het leven zelf. Het gaat over de realisatie van natuurlijk bewustzijn. Dat boek beoogt je wakker te maken en je realisatie te verdiepen. De teksten brengen je rechtstreeks naar de ervaring van eenheid. Als ik me afvraag ‘wie ben ik?’ dan zie en ervaar ik telkens dat ervaren echt is en ‘de persoon’ een illusie is van het denken. We zijn het veranderlijke leven in dit nu moment. Ik ben het leven en het leven is alles, jij ook, hoe weten we dat? Eenvoudig door bewust te zijn … dat wat je ervaart … het leven zelf … dat ben je!
WAT ZIT ER IN MIJN BOODSCHAPPENTAS?
- In 1955 geboren als middelste van 8 kinderen als introvert jongetje in een middenstandsgezin. Na al het verschrikkelijke onvrije onderwijs en de gelukzaligheid op het speelplein, kon ik eindelijk gaan studeren, wat ik zelf wou ontdekken. Aan de sociale academie in Hengelo.
- Er zit nog een hypnotherapeut in die tas, die een reïncarnatie groei therapie praktijk in Zwolle begon. Op dat moment werd ook mijn zoon Kariem geboren en kreeg ik mijn eerste lessen in creatieve meditatie. Het leven schenkt zonder dat we het doorhebben.
- ‘Pijn stuurt bij’ ook dat zijn geschenken. Vijfentwintig jaar lang heb ik alleen rauw voedsel gegeten: groente, fruit en 1 zoute haring per dag. Het was een ongeïnformeerde keuze waar zo bleek het lichaam niet tegen kon. Gezond leven werd daarna mijn passie én studieobject. Na ’t rauw kwamen zes jaren normaal gekookt biologisch eten maar mijn darmklachten werden flink sterker. In 2022 ontdekte ik carnivoor eten en ben ik, natuurlijk grondig bestudeerd, overgestapt op 100 % dierlijk voedsel: vlees, vis, eieren, roomboter, zeezout en water. Meer niet. Na 3 maanden waren mijn darmklachten verdwenen. De volledige transformatie naar optimale gezondheid duurt bij mij wat langer dan drie jaar. ‘Ik ga 123 jaar oud worden’ heb ik mijn kinderen altijd verteld, die intentie is op ’t nippertje gered van het graf. Extreme keuzes maken me blij, wel wil ik graag alles goed bestuderen, elke maand 2 dagen droogvasten (vasten zonder water) is een gewoonte geworden.
- Mijn lief José heb ik nog niet eens genoemd, dat onzekere jongetje van 16 jaar, zoende haar hartstochtelijk. We kregen twee kinderen, Kariem en Tessel. ‘Van wie hou je het meest’? vroeg Tessel een keer voor op mijn fiets. ‘Van jou natuurlijk’ flapte ik eruit gevolgd door een stilte. ‘En als ik bij Kariem ben hou ik het meest van hem.’ Ze was even stil en zei toen zacht: ‘Dus als je bij José bent hou je het meest van haar.’ ‘Ja, we houden altijd het meest van de mensen waar we bij zijn’! Ze begreep het.
